Ankara Üniversitesi Açık Ders Malzemeleri

Ekstraoral radyografik incelemeler, X-ışını kaynağı ve imaj reseptörlerinin
(filmler veya elektronik sensörler) hasta ağzının dışında konumlandırılmasıyla
gerçekleştirilen yöntemlerdir. Ekstraoral radyografi; intraoral radyografilerin yetersiz
kaldığı durumlarda kullanılır. Bunlar:
 Dişlerin erüpsiyonu için yer olup olmadığını görmek,
 Gömülü sürmemiş dişlerin pozisyonlarının değerlendirilmesi,
 Adenoid ve tonsiller dokunun normal olmayan durumları,
 Trismus,
 Alveolar kemik displazisi,
 Fraktür sonucu kemikleri fikse edilmiş hastalar,
 Bazı hastalıkların çene kemiklerindeki bulgularında (Paget, fibröz displazi,
eozinofilik granüloma v.s.) gibi lezyonların çene kemiklerindeki bulgularında,
 İskeletsel gelişimin incelenmesi,
 Mandibulanın ramus ve kondil bölgesinin incelenmesi,
 Mental retardation,
 Kusma refleksli hastalar.
Ekstraoral radyografilerde screen veya nonscreen filmler kullanılır. Nonscreen
filmler plastik veya kağıt ambalaj içinde, screen filmler ise ön yüzleri x-ışınının
geçmesine uygun arkası x-ışınlarını geçirmeyen metalden yapılmış kaset içindedir.
Genellikle screen filmler kullanılır. Banyoları konvansiyonel yöntemle veya otomatik
banyo ile yapılabilir.