Peron
Peron, Arjantin’de 1895 yılında doğdu. Ordunun mevcut konumunun da etkisiyle 1910 yılında askeri okula gitmeye başladı ve burada yavaşça yükseldi. 1943 yılında tekrar bir askeri darbe olmuş ve bu yeni darbe döneminde Peron devlet kademelerinde önemli görevler almaya başlamıştı. Bu konfederasyonla beraber tüm çalışma ilişkilerini merkezîleştirecek, işçi ve işverenler arasında devletin kontrolü altında bir uyum sağlayacak korporatist politikaları uygulamaya sokmaya çalıştı. Peron serbest kaldıktan sonra İşçi Partisi’ni kurdu ve birçok sendikayı bu partiye bağladı. 1946 yılında ülkede gerçekleştirilen başkanlık seçimine İşçi Partisi’nin adayı olarak Peron katılmış ve başkan seçilmişti. Her ne kadar Peron ikinci defa da başkan seçilmiş olsa da, ilk döneminin sonuna doğru ekonomik gelişmeler de yavaşlamaya başlamıştı. Çünkü kamulaştırma, silahlanma gibi faaliyetler ekonomik yükü arttırmıştı. Tüm bunların ardından 1955’te askeri bir isyan başladı ve Peron istifa etmek durumunda kaldı. Peron istifasının ardından uzun yıllar sürgünde kaldı. 1971 yılındaki darbenin ardından tekrar sivil yönetime geçilmesi ve demokratik seçimlere gidilmesi kararlaştırıldı. Bu süreçte Peronculardan da destek alındı. Seçimler tekrarlandı ve Peron yeniden başkan oldu. Bu dönem ilk döneminin aksine sol politikalardan giderek uzaklaşmıştı. Peron’u en iyiyi tanımlayan sistem korporatizmdi. Mussoli’nin hatalarını düzelten bir faşizm uygulayacağız diyerek aslında buna göz kırpmış ve tüm toplumu Mussolini kadar uçlara varmadan kucaklamaya çalışmıştır. Dış politikada da milliyetçi duruşuyla, 50’lerden sonra belirginleşecek Üçüncü Dünya hareketinin erken örneklerinden birisini sergilemiştir.
Çağdaş Liderler Ansiklopedisi, İletişim Yayınları, Ankara, 1986, ss. 1680-1697.