Bölüm anahatları

  • Genomiks ve proteomiks, biyoinformatik içinde yer alırken, bunların yeni ilaç tasarımlarında yöntemsel olarak kullanımları kemoinformatik kavramı içinde ele alınabilmektedir. Biyolojik ve kimyasal verilerin depolanması ve bilgi kullanımında ortak noktaların bulunmasıyla oluşuturulan bir organik molekülün biyolojik etkisini tanımlayarak, ligand-protein etkileşmelerinin bazı modeller üzerindeki açıklayıcı ifadeleriyle ele alınması sağlanabilmektedir. Bunun için, genler tarafından kodlanan proteinlerin ligand moleküllere bağlanabilmesindeki affinite ve aktivasyon düzeyleri hem biyoinformatik, hem de kemoinformatik yöntemlerle açıklanabilecek düzeye indirgenebilmektedir.

     Biyolojik ve genetik bilgileri analiz ederek, tasarlanan ilaç adayı olabilecek bileşiklerin moleküler yapılarındaki elektrostatik, hidrofobik ve sterik şablonlarındaki değişimine göre, bu moleküllerin büyüketki dönüşümlerine uğrayabileceklerini biyoinformatik ve kemoinformatik yöntemlerle saptayabiliriz.