örnek şiir
سعدی شیرازی
غزل
چون بر آمد ماه روی از مطلع پیراهنش
چشمِ بد را گفتم الحمدی بدم پیرامنش
تا چه خواهد کرد با من دور گیتی زین دو کار
دستِ او در گردنم یا خونِ من در گردنش
هر که معلومش نمی گردد که زاهد را که کشت
گو سرِ انگشتانِ شاهد بین و رنگِ ناخنش
....
لایقِ سعدی نبود این خرقۀ تقوی وزهد
ساقیا جامی بده وین جامه از سر بر کنش
En son değiştirme: Cuma, 1 Mayıs 2020, 2:04 ÖÖ