HLK 402 Görsel Etnografi
Görsel antropoloji, antropolojinin diğer alt dalları gibi özgün bir tarihsel sürecin sonunda ortaya çıkmıştır. Bu tarihsel sürecin oluşmasında Amerika ve Avrupa’da 19. yüzyılda eşzamanlı olarak ortaya çıkan görüntü teknolojilerinin büyük payı olsa da bu alan, aslında varlığını Jean Rouch’un deyimiyle antropolojinin “çılgın” ustalarına borçludur. Alfred Cort Haddon ve arkadaşı Baldwin Spencer, Franz Boas ve öğrencisi Margaret Mead, Marcel Griaule ve Gregory Bateson... Her biri, zorlu iklim koşullarına ve ilk dönemin teknolojisi ile üretilmiş hantal görüntü aygıtlarının bütün güçlüklerine rağmen yapmış oldukları çalışmalarda fotoğraf makinasını ve kamerayı kullandı.
Görsel antropoloji, başta etnografik araştırma olmak üzere maddî kültür, müzecilik, medya, iletişim ve sanat gibi daha pek çok konuda çalışan antropologlar için artık vazgeçilmezdir. Her türden görsel dışavurum bu alana dâhil edilse de bu dersin kapsamı görsel antropoloji içinde bugün yaygın olarak kullanılan fotoğraf ve film ile sınırlıdır.
DERSİN AMACI:
Bu dersin temel amacı, görsel antropologların fotoğraf ve film ile kayıtları sağlanan; kültürel anlam içeren görsel dışavurum, kültürel pratiklerin görsel kayıtları gibi konuları etnografik bir bağlamda nasıl konu edindikleridir. Bu doğrultuda yürütülecek teorik ve uygulamalı çalışmalarla cevaplandırılması düşünülen bazı sorular şunlardır:
- Bir fotoğraf veya filmi “etnografik” yapan özellik nedir?
- Film ve fotoğrafın antropoloji ve daha özel olarak etnografi için önemi nedir?
- Etnografik çalışmada “metin” ve “görüntü” arasında ne tür bir ayrım vardır?
- “Görsel” olanın merkezde tutulduğu alternatif bir etnografik çalışma mümkün müdür?